บทที่ 14 ตอนที่ 14

โดมินิกไม่เคยมองหล่อนแบบนี้นี่...ปกติเขาแทบจะฆ่าหล่อนให้ตายด้วยสายตาด้วยซ้ำ แต่ตอนนี้ทำไม...?

“คุณมิกมานานแล้วเหรอคะ”

หล่อนถามเสียงแผ่วเบา และขยับตัวลุกขึ้นยืน ตั้งใจว่าจะออกไปนอกห้องหอ แต่คนตัวโตก้าวโซเซมาขวางหน้าเอาไว้เสียก่อน พร้อมๆ กับน้ำเสียงนุ่มละมุนหู

“จะไปไหนล่ะครับทูนหัว...”

“คุณมิก?”

...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ